رنگ لباس هایی که در خانه یا محل کار می پوشیم، تاثیر زیادی روی روان خود ما و اطرافیانمان دارند. می پرسید چطور؟ در ادامه مطلب پاسخ خود را پیدا خواهید کرد... 

  رنگ های روشن شادی آورند

به طورکلی رنگ های روشنی که نوعی شادی و سرزندگی را با خود به همراه دارند، باعث شادابی و نشاط افراد می شوند. وقتی شما لباس هایی با رنگ های روشن و نزدیک به رنگ های طبیعت به تن می کنید، هم برای خودتان نشاط روحی به همراه می آورید و هم برای اطرافیانتان. از سوی دیگر، پوشیدن لباس هایی با رنگ های تیره و خنثی مانند مشکی یا خاکستری مشکلاتی مانند حس اندوه، غم و کرختی را در خود فرد و نزدیکان او ایجاد می کند.

نگاه کردن به رنگ های شاد، باعث افزایش سلامت روانی جامعه می شود. مکانیسم شاد شدن در اثر مشاهده رنگ های زیبا و روشن در بدن هم به این صورت است که ذهن افراد به محض دیدن این رنگ ها، زیبایی خاصی از محیط برداشت می کند و به نشاط می رسد.

رنگ های شاد و روشن پیام های خوشی را از خود متصاعد می کنند و باعث رضایت خاطر افراد می شوند. در حدیث معروفی از پیامبر بزرگ اسلام(ص) آمده: «نگاه کردن به سبزه باعث افزایش نور چشم می شود.» این افزایش نور چشم به واسطه طراوت و شادابی پنهان در رنگ سبز طبیعت است که به روان ما انسان ها انتقال پیدا می کند.

آدم های افسرده، رنگ های تیره

حتما می دانید که همه ما انسان ها به طور ذاتی به دنبال شادی، خوشحالی، زیبایی و زیباگرا هستیم و به همین دلیل علاقه فراوانی به رنگ های شاد و زیبا داریم. شاید با استناد به همین دلایل بتوان گفت گاهی آنهایی که به رنگ های تیره و خنثی مانند مشکی یا خاکستری علاقه دارند، به نوعی از برخی ناراحتی های روانی مانند افسردگی یا انزوا رنج می برند.

البته گاهی استفاده از رنگ های تیره نوعی قرارداد اجتماعی است و نمی توان آن را نتیجه افسردگی یا حزن و اندوه یک جامعه دانست؛ مثلا ممکن است پوشیدن لباس های خاکستری، قهوه ای یا سرمه ای از قوانین شرکتی باشد و پیروی از چنین قانونی به هیچ وجه به معنای افسرده بودن کارمندان آن شرکت نیست.

 استفاده از رنگ های روشن و شاد در جامعه باعث بروز شادی عمومی، نشاط، تمدد اعصاب، بالا رفتن قدرت تصمیم گیری، دوری از پرخاشگری و استرس و اضطراب و رسیدن به آرامش می شود به این ترتیب سلامت روانی افراد جامعه تامین خواهد شد، حتی ممکن است اعتماد به نفس در چنین جوامعی بالاتر هم برود.


 

رنگ لباس هایی که می پوشیم، به همان اندازه که بر روان دیگران تاثیر می گذارد، می تواند بر روان خودمان هم تاثیرگذار باشد. یعنی نوعی تطابق روانی بین فرد و لباسی که می پوشد ایجاد می شود و رنگ لباس شادی یا اندوه درونی را در فرد ایجاد یا به او القا می کند. به عبارت ساده تر، می توانیم با رنگ هایی که در طول روز از آنها استفاده می کنیم، با دنیای درونمان ارتباط برقرار کنیم در صورتی که با دیدن رنگ لباس دیگران با روحیه آنها آشنا می شویم.

البته تفاوت چندانی در این دو نوع ارتباط روانی با رنگ ها وجود ندارد و نقطه مشترک هر دوی آنها این است که بر سلامت روانی تاثیرگذار هستند. به همین دلیل به تمام اعضای خانواده توصیه می شود برای حفظ نشاط و شادابی خود و خانواده شان در خانه لباس های مرتب و با رنگ های شاد و روشن بپوشند. 

توصیه ما که آموزش و پرورش هم آن را به معلم ها، به خصوص معلم ها و مربی های دبستان و پیش دبستان، ابلاغ کرده، این است که حتما هنگام حضور در کلاس، لباس هایی با رنگ های شاد و روشن بپوشند.

منظور ما از رنگ شاد حتما استفاده از مقنعه، مانتو یا پیراهن هایی با رنگ سرخابی و نارنجی نیست؛ منظور رنگ هایی مانند کرم، لیمویی، آبی آسمانی، سفید یا سبز است.

 از آنجا که روحیه کودکان ازما بزرگ ترها لطیف تر است، دنیای آنها با شادی، نشاط و بازی همراه است و سلامت روانی شان به آن بستگی دارد و شخصیت آنها هنوز در حال رشد و شکل گیری است، ارتباط های آنها بیشتر به صورت لمسی است.

یعنی بچه ها از قدرت ذهن و تجزیه و تحلیل های منطقی، کمتر استفاده می کنند و به همین دلیل ارتباط آنها با محیط اطرافشان بیشتر به صورت کلامی و دیداری است.

به همین دلیل هم از مربیان مهد یا والدین کودکان خواسته می شود در ارتباط کلامی از صداهای ظریف و لفظ های زیبا (مانند عزیزم، قربونت برم، خاله جون یا...) برای ارتباط برقرار کردن با کودک استفاده و در حوزه دیداری هم با پوشیدن لباس هایی با رنگ های شاد با کودک ارتباط بیشتری برقرار کنند.

اصلا به دلیل همین لطافت روحیه بچه هاست که معمولا در دبستان ها و مهدهای کودک از رنگ های روشن و شاد برای رنگ آمیزی در و دیوار استفاده می شود. بچه ها در چنین فضایی سلامت روانی و آرامش بیشتری دارند و قادر به تحمل محیطی غیر از محیط خانه برای چند ساعت متمادی خواهند بود.

بچه ها با چنین فضایی می توانند ارتباط عمیق تری برقرار کنند.

پوشیدن لباس هایی با رنگ شاد به مادران و پدرانی که فرزند کوچکی در خانه دارند نیز توصیه می شود.


 ****